Киэһэ “Прометей” дьиэлэрин уоттара сандаара тыгаллар. Түннүктэр, тыһыынчанан түннүктэр кэпсииргэ дылылар хаһаайыттарын олоҕун туһунан. Арай биир дьиэ подъеһыттан нэлэккэй кууркалаах, бас сыгынньах, улаханнык уордайбыт киһи сүүрэн таҕыста. Бу Мичил бэрт куһаҕан сирэйдээх-харахтаах туохтан эрэ куотардыы туттан дьиэтиттэн буулдьалыы ойдо. Чочумча ханна барарын билбэтэхтии уҥа-хаҥас көрө турда. Төлөппүөнүн таһааран хаһыста. Оптуобус тохтобулун диэки киэҥ-киэҥник үкстэтэлээн батыахчахтаата.
— Леха, Леха… Дорообо! Ханна бааргыный? … Доо, көрсөбүт да? Ээ… – төлөппүөнүн кыыһырардыы араарда. Онтон эмиэ кимиэхэ эрэ эрийдэ.
— Доо, Айсен! Көрсүөххэ эрэ!
— Дьулус…
Ити курдук хас да нүөмэринэн эрийэн көрөн баран бэркэ кэлэйбиттии сиргэ силлээтэ.
— Киһи биирдэ наадыйдаҕына доҕор-атас суох буолар эбит!!
Оптуобус кэлбитигэр киирдэ. Хараҥаны хаһыйан оптуобус бара турда…
Имик-самык уот, улахан муусука киһи чэчэгэйин быһа биэртэлээн бокуойа суох биир кэм төтөлө суох ньиргийэр. Борук-сорукка дьоннор үҥкүүлээн ыһыллаҥныыллар. Барнай стойкаҕа Мичил олорор. Сотору-сотору арыгы иһэн хантататар. Аттыгар олорор сулардыы бытыктаах, киппэ көрүҥнээх киһилиин кэпсэтэр. Улаханнык холуочуйбут көрүҥнээх.
— Мин кини туһугар олорон кэллим! Доо, олох миигин өйдөөбөт! Наар харчы эрэ ирдээн тахсар! Туохха да хараҕа туолбат! Харчы, харчы, харчы …!
— Эн тугуй, эр киһигин дуу, суох дуу?! Ол бытааһах тылын тоҕо истэҕин! Дьэгээрбэлэри биир сутурукка тутуохха наада!! – аттыгар олорор киһи сутуругун суулу тутан Мичил сирэйигэр үнүлүттэ.
— Эн кими дьэгээрбэ диэтиҥ, аа!? Мин кэргэммин дуо?! – Мичил ордоотоон баран киһитин уолугар түстэ. Анарааҥҥыта ону эрэ күүппүттүү хараҕын икки ардыгар охсон чаҕылыҥнарда. Мичил тэмтээкэйдээн ылла. Байааттаҥнаабытынан сүүрэн кэлэн анараа киһитин сутуругунан кулуппаайдаан барда. Тула иэмэл-саамал, айдаан-куйдаан сатыылаата, сутуруктара кыһыйбыт холуочук дьон хомуур охсуһан бардылар…
Полиция учаастагыттан Алгыстаана Мичили кытта таҕыстылар. Уол охсуһан сирэйэ-хараҕа мөлтөх, хараҕа көҕөрбүт, уоһа хайдыбыт. Ытыһын көхсүнэн уоһун соттон баран, айаккалаата, үөхсэн баран, сиргэ силлээн чыырк гыннарда.
— Чэ, барыах… – диэн баран ийэтэ кыыһырбыттыы туттан уолун иннигэр хаамта. Мичил ийэтин батыста. – Хайдах наар аанньа буола сылдьаҕын! Хата сайабылыанньа киирбэтэҕэр махтан! Онтон ыла хаайыы киһитэ буоларыҥ хаалла! Оо, айа да…
Алгыстаана хараҕын уута иэдэһинэн сүүрбүтүн киэр хаһыйда.
Түүн. Кыбартыыраларын куукунатыгар Мичил Саргыны кытта олороллор. Ыарахан кэпсэтии буолара көстөр.
— Мин… манна сатаан олоруом суох… Дойдубутугар барыахха, онно мин үлэ булуом. Онно дьиэбит-уоппут баар. Кыбартыырабытын арендаҕа биэрэн баран, көһүөх. Ипотеканы толуйа туруо буоллаҕа дии… – Мичил буруйдаммыт киһилии кэргэнин диэки көрөн олорон иһиттэн нэһиилэ ыган таһаарда.
— Бэрдэ бэрт дии! Ол эн үлэҕин кыайбатаххар мин буруйдаах үһүбүн дуо?! Оҕолоргун санаабаккын да?! Ол дэриэбинэҕэ туох үчүгэй олоҕо кинилэри күүтэрий!
— Эс, оттон эн биһикки дэриэбинэҕэ улааппыппыт дии. Наһаа инник саҥарымарыый.
— Дьон бары куоракка көһөн кэлэн, кимнээҕэр эрэ үчүгэйдик олороллор дии! -Саргы эригэр кыыһыран улаханнык саҥарда.
— Аргыый хаһытаа… Оҕолору уһугуннарыаҥ…
— Мин манна бэркэ үлэлии сылдьабын, кэлэктииппэр киирдим. Онно баран тугу гынабын?!
— Оҕо саадыгар үлэлиэҥ буоллаҕа дии! Онно да, манна да син биир ини…
— Аһа, куоракка сатаан олорбокко кутурукпутун кумуччу туттан төттөрү тиийбит үһүбүт да? Позор! Дьон күлүүтүгэр киирэн! Короче, эн барар буоллаххына бэйэҥ арахсан бар! Ийэҥ улахан сах баайдаах буолан дьиэтин атыылаабатаҕа! Биһигини өйөөн ипотекабытын саба сатыахтаах этэ буоллаҕа дии! Үчүгэй айылаахтар оҕолоругар көмө бөҕөлөрө дии! Таах сибиэ…
— Тугуй? Таах сибиэ диэн! Миэхэ кэргэн тахсыбыккын кэмсинэҕин дуо?
— Кэмсиммэккэ!
— ?!! — Мичил дьахтар диэки кэлэйбиттии көрөн баран, куукуна аанын тыастаахтык сабан тахсан барда.
Айталина Никифорова.
